Προτάσεις της Ε.Σ.ΑμεΑ. για την ουσιαστική προστασία των ΑμεΑ και των οικογενειών τους

Προτάσεις της Ε.Σ.ΑμεΑ. για την ουσιαστική προστασία των ΑμεΑ και των οικογενειών τους

                                                    

Οι οριζόντιες και άκριτες περικοπές των μισθών από τις οποίες δεν εξαιρέθηκαν οι εργαζόμενοι ΑμεΑ και οι εργαζόμενοι που έχουν στη φροντίδα άτομα με βαριά αναπηρία, σε συνδυασμό με τη μείωση δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και παροχών που έπληξαν ανεπανόρθωτα εργαζόμενους, συνταξιούχους και κυρίως ανασφάλιστους/άπορους ΑμεΑ και τις οικογένειές τους, έχουν οδηγήσει βαθύτερα αυτή την ευπαθή κοινωνική ομάδα στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Επισημαίνουμε ότι για να σχεδιαστούν και να ληφθούν σωστές οικονομικές πολιτικές, η αρχή πρέπει να γίνει από τον υπολογισμό του ύψους του πρόσθετου κόστους διαβίωσης, το οποίο βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τη βαρύτητα της αναπηρίας –άγνωστος όρος μέχρι σήμερα για τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών και λοιπών Υπουργείων-, και το οποίο επιβαρύνονται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις. Οι συνεχείς αναφορές μελών της Κυβέρνησης, καθώς και οικονομικών και πολιτικών αναλυτών σχετικά με τη θέσπιση εισοδηματικών-περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγηση οικονομικών και κοινωνικών παροχών, εφόσον δεν συνοδεύονται από ενέργειες για τον υπολογισμό  με επιστημονικό τρόπο του πρόσθετου κόστους διαβίωσης για τα άτομα με αναπηρία, δημιουργούν βαθιά ανησυχία που αγγίζει τα όρια του πανικού ενώ από την άλλη μεριά κάνει πιο σκληρή την άνιση μεταχείριση που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία λόγω της  αναπηρίας τους. Το αίτημα αυτό στο οποίο κωφεύει  το Υπουργείο Οικονομικών και οι αρμόδιες υπηρεσίες του,  πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα για να σχεδιαστούν ουσιαστικά προστατευτικά μέτρα για την ευπαθή κοινωνικά ομάδα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.

Περαιτέρω προτείνουμε και ζητούμε την ενδελεχή εξέταση των παρακάτω προτάσεων μας καθώς και των προτάσεων που παρατίθενται στο υπ’ αριθ. 2609/220-7-2012 επισυναπτόμενο έγγραφο:

1. Προστασία των προνοιακών επιδομάτων. Η Ε.Σ.ΑμεΑ οφείλει να επισημάνει ότι η εξυγίανση και η προστασία του συστήματος παροχής προνοιακών επιδομάτων θα επιτευχθεί μέσω της ενίσχυσης των αυστηρών και ουσιαστικών ελέγχων όλων των εμπλεκόμενων, την παραδειγματική τιμωρία των παραβατών και την ουσιαστική προστασία των ιδίων των ατόμων με αναπηρία. Άλλωστε η διαδικασία απογραφής, την οποία ως θεσμό υποστήριξε η Ε.Σ.ΑμεΑ.,  επέφερε ήδη μείωση των επιδοτούμενων. Οφείλουμε να τονίσουμε ότι και οι ίδιες οι υπηρεσίες των Υπουργείων που ασχολούνται επί του συγκεκριμένου θέματος υποστηρίζουν την άποψη ότι από τη  μείωση προνοικών επιδομάτων δεν θα υπάρξει κανένα ουσιαστικό δημοσιονομικό όφελος. Αντιθέτως οποιαδήποτε μείωση θα αποβεί επώδυνη για τους επιδοματούχους και θα τους οδηγήσει στην απόλυτη εξαθλίωση.
2. Εξαίρεση όλων των συνταξιούχων ΑμεΑ και συνταξιούχων που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία από επικείμενες μειώσεις συντάξεων κύριων και επικουρικών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ανεξαρτήτως του θεσμικού πλαισίου συνταξιοδότησής τους. Ανάλογη εξαίρεση για του συνταξιούχους ΑμεΑ και γονείς ΑμεΑ είχε προβλεφθεί μέσω διατάξεων του ν. 4024/23011, συμπληρωμένου με τις διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 4038/2012, και του ν. 4051/2012. Βελτίωση και συμπλήρωση των διατάξεων με τις οποίες εξαιρούνται οι συνταξιούχοι ΑμεΑ και συνταξιούχοι γονείς ΑμεΑ, δεδομένου ότι έχουν παρατηρηθεί παραλείψεις και σημειώνονται αδικίες που οδηγούν σε άνιση μεταχείριση άτομα που ανήκουν στην ίδια ευπαθή κοινωνική ομάδα.
3. Εξαίρεση όλων των ΑμεΑ  και γονέων/προσώπων που έχουν στη φροντίδα τους ΑμεΑ από τις μειώσεις επικουρικών συντάξεων και τις μειώσεις του εφάπαξ. Αποκατάσταση των επικουρικών συντάξεων αναπήρων και ατόμων που προστατεύουν βαριά αναπήρους στο ύψος που ήταν πριν την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4024/2011.

4. Αποκατάσταση των απολεσθέντων εισοδημάτων των εργαζομένων ΑμεΑ και των μελών οικογενειών που έχουν στη φροντίδα τους αποδεδειγμένα άτομα με βαριά αναπηρία, μέσω της επαναφοράς του επιπέδου των μισθών στο ύψος που ήταν πριν την ψήφιση του ν. 3833/2010 και πριν επιβληθούν οι οριζόντιες περικοπές των δύο μνημονίων.
5. Να εξαιρεθούν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου εργασιακής εφεδρείας όλοι οι εργαζόμενοι με αναπηρία, γονείς και εν γένει όσα πρόσωπα προστατεύουν αποδεδειγμένα άτομα με βαριές αναπηρίες.
6. Να εξαιρεθούν όλοι οι φορείς του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα και κάθε φορέας που παρέχει υποστηρικτικές, υγειονομικές, εκπαιδευτικές υπηρεσίες και κάθε μορφής κοινωνικές υπηρεσίες για την κάλυψη των αναγκών των ατόμων με αναπηρία από το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας.
7. Προστασία όλων των εργαζόμενων ΑμεΑ και γονέων/κηδεμόνων ΑμεΑ της Αγροτικής Τράπεζας είτε έχουν διοριστεί τοποθετηθεί μέσω προστατευτικών διατάξεων των ν. 1648/1986 & 2643/98, είτε έχουν διοριστεί/τοποθετηθεί μέσω γενικών προκηρύξεων και εμφανίστηκε η αναπηρία ή απέκτησαν παιδιά με αναπηρία μετά το διορισμό/τοποθέτησή τους. 

Σε ότι αφορά τη φορολογική πολιτική θα πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να  λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και οικογένειες που βαρύνονται φορολογικά με άτομα με βαριές αναπηρίες.

Σε αυτή την κατεύθυνση προτείνουμε τα εξής κατεπείγοντα μέτρα και επιφυλασσόμαστε ενόψει της συζήτησης που θα ανοίξει για το σχεδιασμό νέου φορολογικού συστήματος να καταθέσουμε αναλυτικές προτάσεις:

1. Επαναφορά του αφορολόγητου στο ποσό των 12.000€, όπως ίσχυε πριν την ψήφιση του άρθρου 38 του ν. 4024/2011. Επισημαίνουμε ότι βάσει των νέων ρυθμίσεων κατέβαλαν φόρο ακόμη και χαμηλοσυνταξιούχοι αναπηρίας.
2. Επαναφορά της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 8 του ΚΦΕ,  σύμφωνα με την οποία εκπίπτει ως δαπάνη από το εισόδημα, χωρίς την προσκόμιση αποδείξεων, των ποσό των  2400€ .
3. Πρόβλεψη για ένταξη των φαρμάκων και όλων των ορθοπεδικών μέσων, τεχνητών μελών και αναλωσίμων υλικών, θεραπευτικών διαγνωστικών συσκευών, τα οποία χρησιμοποιούνται αναλυτικά από τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις στο χαμηλό συντελεστή 6%. Η πρόταση μας αυτή είναι απόλυτα ρεαλιστική και δίκαιη, εάν αναλογιστούμε ότι τα ποσά φαρμακευτικής δαπάνης υπολογίζονται βάσει ενός υψηλού συντελεστή ΦΠΑ και βαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία το δημόσιο σύστημα υγείας και εντέλει τους ίδιους τους πάσχοντες.  Τα φάρμακα, τα θεραπευτικά μέσα και είδη  αποτελούν είδος πρώτης και ζωτικής ανάγκης, και όχι σκάφη αναψυχής, και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται.